ΜΕΙΝΕ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ!

"Μα γιατί με ακολουθείς;". 

"Δεν σε ακολουθώ! Είμαστε μαζί!". 

"Μα δεν γνωριζόμαστε". 

"Ε και;" 

"Θα γυρίσω στο Β612!". 

"Πάρε με μαζί σου, ξανθό αγόρι, όπου κι αν πας. Μόνος να μην νιώθω!"

 

ΦΕΥΓΩ

    Στον επόμενο πλανήτη, βλέπει έναν άνθρωπο να τρέχει. “Μια

στιγμή, να σε ρωτήσω” του φωνάζει. “Δεν έχω χρόνο”. 

“Χρόνο;”, “Δεν μιλώ με κανέναν. Φεύγω από όλα και όλους. 

Τρέχω!”. “Φεύγω;”, “Ε ναι φεύγω, ποτέ κανείς δεν θα με 

γνωρίσει, άλλωστε για κανέναν δεν υπάρχω.”

 

Παράξενοι;

    Η αλεπού έλεγε στο αγόρι με τα χρυσαφένια μαλλιά “Ε ναι

 είναι παράξενοι οι κυνηγοί, όταν χορεύουν”. Τότε τη ρωτά “Τι 

θα πει “παράξενοι”;”.

 

ΑΠΟ ΤΟΝ Β612!

    “Από πού μας έρχεσαι ξανθό αγόρι;”, τον ρώτησε ένας Χότζας με μακριά λευκή γενειάδα.

   “Από τον Β612, ένα αστέρι δικό μου!”, λέει με καμάρι πριγκιπικό.

    “Κάποτε Φεγγάρι, αύριο Τίποτα”, ψιθυρίζει αργόσυρτα ο Νασρεντίν Χότζας.

    Με το που το ακούει ο Μικρός πέφτει και κλαίει.

 ΒΑΘΥ ΤΟ ΚΑΘΡΕΦΤΙΣΜΑ ΣΤΟ ΠΗΓΑΔΙ; 

    Ο Μικρός Πρίγκιπας δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει. Φτάνει σε ένα πηγάδι. Βαθύ, γεμάτο νερό. Του αρέσει να βλέπει τον εαυτό του μέσα από τα καθρεφτίσματα του νερού. Του αρέσει πολύ. "Για κοίτα με! Σε τόσες διαφορετικές πόζες! Μπορώ να χαράξω όποια μορφή μου θέλω. Ένα δεν αντικατοπτρίζεται. Η αγάπη μου για το τριαντάφυλλο. Το λουλούδι μου είναι βαθιά, πολύ βαθιά ριζωμένο μέσα μου. Πώς να φανεί στις πόζες;".