ΟΛΟΓΙΟΜΟ

    "Ακόμα και όταν ο μαύρος ουρανός θα καλύπτει τη λάμψη Σου, θα σε κρύβει, για μένα θα υπάρχεις. Μέσα μου ολόγιομο! Σε είδα, άνοιξα την καρδιά μου, άνοιξα ολόκληρος εγώ ο μικρός, για να χωρέσω το καθρέφτισμα Σου στα μάτια μου."

   Η ΣΑΓΗΝΕΥΤΙΚΗ ΛΑΜΨΗ ΤΗΣ  

    Σαγηνεύτηκε από τη λάμψη που άλλαζε, από βραδιά σε βραδιά, σχήμα. Γονάτιζε, αν χρειαζόταν, για να τον αιχμαλωτίσει. Να νιώσει ότι συνδέεται μαζί της! Να νιώσει το άγγιγμά της, το άγγιγμα το αγέραστο και άφθαρτο! 

 

ΤΟ ΛΑΜΠΕΡΟ ΒΑΡΚΑΚΙ 

    Στα μάτια του, το λαμπερό βαρκάκι που φανέρωνε κατά την πέμπτη της εμφάνιση η Νέα Σελήνη, τον έκανε να μονολογεί "Τελικά η λεπτομέρεια φωτίζει το σύνολο;". 

 

ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΕΛΗΝΗΣ  

    Όταν είδε τη Σελήνη, στην πρώτη της λάμψη, λεπτή όπως ένα νύχι. Ένα ποδονύχι μωρού! Ένα νύχι όπως του χεριού του, αναφώνησε "Σκάψε σκάψε, Σελήνη, μέσα μου δεν θα με βρεις!".