Ο γυμνός κορμός 

αναβλασταίνει άνοιξη- 

πεταρίζομαι 

 

ΟΤΑΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΡΙΖΕΣ 

    Κάποτε, σε έναν τόπο όχι και τόσο μακρινό, γεννιέται  

ένα αγόρι τόσο λαμπερό, όπως ο Ήλιος. Τα μάτια του σπίθιζαν, το 

κλάμα του τραγούδι. Κατιτίς ψηλαφούσε η μάνα του και δάκρυα 

έτρεχαν από τα μάτια της. Μεγάλωνε το αγόρι, μάκραιναν τα 

μαλλιά του. Από τα μικρά του χρόνια, του έλεγε η μάνα του "Να 

φοράς, παιδί μου, την κορώνα. Πόσο σου πάει!". Βλέπεις ήταν 

βασιλόπουλο! Η μάνα του η βασίλισσα φωνάζει έναν κουρέα, του 

λέει "Εσύ θα κουρεύεις τον γιο μου και μόνο εσύ. Μεγάλη η τιμή 

για σένα. Μη τυχόν και το πεις σε κανέναν. Μη τυχόν". 

    Μεγάλωνε το αγόρι, φορούσε συνέχεια την κορώνα, συχνά 

μέχρι και στον ύπνο του. Φώναζε συχνά τον κουρέα και του 

έλεγε "Μην τυχόν και το πεις σε κανέναν.". Εμ, μα κόντευε να 

σκάσει ο κουρέας να μη μπορεί να το πει σε κανέναν. Δεν 

αντέχει, πάει σε ένα πηγάδι  βαθύ, γεμάτο με νερό, και 

φωνάζει "Ο βασιλιάς έχει ένα κερατάκι, ο  βασιλιάς έχει ένα 

κερατάκι". Αλάφρωσε πια ο κουρέας.

    Ήρθαν μέρες που οι άνθρωποι δεν άκουγαν, δεν μύριζαν, δεν 

έβλεπαν να βρέχει, όσο κι αν προσεύχονταν. Όλα ξεραίνονταν μέχρι και 

το πηγάδι. Δεν είχε μείνει μέσα του ούτε σταγόνα! Εκεί φύτρωσε μία 

καλαμιά που όλο και μεγάλωνε. 

    Περνά ένας βοσκός, βλέπει την καλαμιά και σκέφτεται "Αυτό είναι 

το ξύλο που ψάχνω για να φτιάξω τη φλογέρα". Έτσι και κάνει. Ώρες 

ώρες, η φλογέρα λέει τα δικά της τραγούδια που κανείς δεν 

καταλαβαίνει "Ο βασιλιάς έχει ένα κερατάκι, ο βασιλιάς έχει ένα 

κερατάκι". Από στόμα σε αυτί και από αυτί σε στόμα, έγινε μεγάλο 

σουξέ αυτό το τραγουδάκι "Ο βασιλιάς έχει ένα κερατάκι, ο 

βασιλιάς έχει ένα κερατάκι". Έφτασε το τραγούδι και στο αυτί του 

βασιλιά. Βγάζει την κορώνα και αγγίζει το κεφάλι του από εδώ, το 

αγγίζει από εκεί. Κατιτίς έπιασε και τότε κατάλαβε τι έλεγε στον 

κουρέα "Μη τυχόν και το πεις σε κανέναν!". 

    Φωνάζει τον κουρέα και τον ρωτά "Σε ποιον το είπες;". "Σε 

κανέναν , πολυχρονεμένε μου." "Σε κανέναν;". "Μόνο μία φορά σε 

εκείνο το βαθύ πηγάδι που πια δεν έχει σταγόνα. Εκεί που φύτρωσε μία

καλαμιά". Το φέρνει έτσι η τύχη και μαθαίνει ποιος έχει εκείνη την 

φλογέρα. Στέλνει και του τον φέρνουν στο παλάτι. "Πού βρήκες το ξύλο 

για να φτιάξεις τη φλογέρα σου;" ρωτά τον βοσκό και εκείνος του λέει 

για το πηγάδι μέσα στο οποίο φύτρωνε η καλαμιά "Λιμπίστηκα το ξύλο 

της, το έκοψα και έφτιαξα αυτή τη φλογέρα. Ώρες ώρες την πιάνω να 

τραγουδά τα δικά της "Ο βασιλιάς έχει ένα κερατάκι, ο 

βασιλιάς έχει ένα κερατάκι". Δεν καταλαβαίνω τι λέει, για ποιον 

βασιλιά και ποιο κερατάκι!"

    Κανείς  ποτέ δεν έμαθε για ποιον βασιλιά και ποιο κερατάκι

λέγανε αυτά τα τραγούδια. Κι εζήσανε μια χαρά και πέντε γέλια. 

Κορμί ανέγγιχτο

Πώς το νήμα κόβεται-

Άρα τι μένει  

 Art Sofia Datseri 

Φωταποχρώσεις

το κύμα πλαταγίζει- 

ανεμίζομαι