Ὁδοιπόρος καὶ Ἀλήθεια

Μία φορά και έναν καιρό ένας άνθρωπος ταξιδεύει.  

Μες στην έρημο μόνος μία γυναίκα ξάφνου βλέπει.

Κι αυτή μόνη πλανιέται και στενοχωρημένη.

Την ρωτά «Ποια είσαι;» και του λέει «Μία παντού εξορισμένη.

Είμαι η Αλήθεια. Μισητή πια. Προτιμητέο το Ψέμα».