Προτού φύγω, φυσικά, προσευχηθήκαμε, δήθεν φανταζόμασταν ότι είχαμε θεραπευτεί και λέγαμε μεγαλοφώνως “Ένας είναι ο Ασκληπιός! Μέγας Θεός!”. Και εγώ να σκέφτομαι “Εμ ένας είναι και τόσα τα Ασκληπιεία, δεν προλαβαίνει κάθε βράδυ να πηγαίνει σε όλα και να μας θεραπεύει όλους. Όσο μεγάλα κι αν είναι τα αυτιά του, δεν γίνεται να μας ακούει όλους!”.

                                                   "ΧΥΤΡΑ ΤΟ ΚΡΑΝΙΟ ΜΟΥ"