“Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.”
(C.S. Lewis) 
- κάτι κλεμμένο, αλλά μου ταιριάζει-

Κάποιες στιγμές, όταν γυρνούσα ανάσκελα και χάζευα με τις μικρές ξεχωριστές κουκίδες φωτός, το μυαλό μου επέστρεφε. Όσο βάθαινε η νύχτα, τόσο πλήθαιναν τα αστέρια και έρχονταν πιο κοντά. Έτσι για να πνίξουν ίσως τη μοναξιά τους. Το μυαλό μου ερχόταν και έχτιζε γέφυρες ανάμεσα τους!

ΝΕΚΡΟΣ Ή ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ

    Αλλά, όταν επανερχόμουν και κοιτούσα γύρω μου, τόση έρημο και τόση ερημιά, δεν μου φαινόταν και πολύ πιθανό να έκανε εμφάνιση καμία πριγκίπισσα ούτε βασίλισσα ούτε του Κάτω Κόσμου. Το πιθανότερο σενάριο να εμφανιζόταν η Θεά- Μητέρα και να ωρύεται ότι η Περσεφόνη έχασε το δρόμο της κατά την ανάβαση στον Πάνω Κόσμο και χαντάκωσε αυτό το έδαφος να είναι άγονο και κατάξερο. Πάνω στο θυμό και τη στενοχώρια της, να στερέψει κι αυτό εδώ το πηγάδι, να κάψει κι αυτό το χορταράκι και στο τέλος να ξεκάνει κι εμάς.

ΝΕΚΡΟΣ Ή ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ