Κάποιες στιγμές, όταν γυρνούσα ανάσκελα και χάζευα με τις μικρές ξεχωριστές κουκίδες φωτός, το μυαλό μου επέστρεφε. Όσο βάθαινε η νύχτα, τόσο πλήθαιναν τα αστέρια και έρχονταν πιο κοντά. Έτσι για να πνίξουν ίσως τη μοναξιά τους. Το μυαλό μου ερχόταν και έχτιζε γέφυρες ανάμεσα τους!

ΝΕΚΡΟΣ Ή ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ