Νύχτωσε, πάλι. Ακούω τη φωνή του κούκου. Όπου να’ ναι θα έρθει το πλασματάκι να μου ρίξει τις σταγόνες του ύπνου στα μάτια μου. Τα κουρασμένα. Σαν να βλέπω τα αγγελάκια να κατεβαίνουν από τον ουρανό και να με πλησιάζουν. Να’ τα με σκεπάζουν.

                                                Η ΚΑΛΤΣΟΜΠΑΛΩΜΑΤΟΥ 

Εδώ κάτι γεννιέται.