Μετά από πολύ καιρό, εκεί συναντώ και τον άντρα που είχα κάποτε αφήσει. Είχε ξεκινήσει και αυτός το ταξίδι του, για να καταλάβει ακόμη καλύτερα ποιος είναι και να νιώθει ακόμη καλύτερα τα λόγια των άλλων. Το ένιωσα, τώρα πια με είχε δει, με είχε γνωρίσει, με είχε καταλάβει. Και σμίξαμε και σμίγουμε μέσα στο φως που μας φανερώνει ποιος είναι ο καθένας μας και ποιος είναι ο άλλος. Τα δυο μας χέρια γερά να μας κρατούν και να μας αγκαλιάζουν!

                                            ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΜΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ