Σύνδεση με τον κόσμο των Ιδεών

και ανάλογη ροή 

τίποτε άλλο 

και να η μουσική δημιουργείται 

-χωρίς σκέψη -

"Ξέρω τη μελωδία σου!"

Και όχι μόνο 

"Κόσμος μείγμα του μέτρου, 

του ρυθμού και της αρμονίας"

Εναρμόνιση με το σύμπαν 

και μόνο αρκεί! 

Όχι δεν θα μου πεις, αηδόνι, 

τι με περιμένει!

Δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω. 

Και πίσω από την κουρτίνα

έχω τη δύναμη 

να ανακαλύψω τι υπάρχει. 

Και τις νεράιδες

με τα μάτια μου θα δω.

Με μαύρα πέπλα

τον Ήλιο θα εμποδίσω. 

Με μια μου εντολή 

όλα τα κοκόρια θα σφαχτούν. 

Οι νεράιδες τον χρόνο θα μπερδέψουν.

Δεν θα προλάβουν να δώσουν κρασί κόκκινο

στο γιο του Εφτάμπουλου. 

Και ξύπνιος θα γίνει δικός μου!

 

ΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΟΥ ΦΟΝΙΑ 

Κάποτε σταυροφόρος 

μετά φεουδάρχης 

άρχοντα τον φώναζαν. 

Κι η καρδιά του σκίρτησε 

για την Πεντάμορφη του τόπου.

Και του τη δώσανε 

χωρίς να τη ρωτήσουν. 

Εκείνη τον Ανδρειωμένο 

αγαπούσε, έναν λεβέντη βοσκό. 

Τι να έκανε; Την πάντρεψαν 

με τον άρχοντα, δεν γινόταν αλλιώς. 

Και δυο παιδιά του έκανε. 

Μέχρι που έλαχε να ξανανταμώσει 

με τον Ανδρειωμένο. 

Έσμιγαν μέχρι που ο άρχοντας 

τους είδε. 

Ο Ανδρειωμένος από βέλος νεκρός. 

Η Πεντάμορφη πήδηξε στο ποτάμι και πνίγηκε. 

Και τα δυο παιδιά τα πέταξε ο πατέρας τους, 

από το παράθυρο, στο ποτάμι, πνίγηκαν και αυτά. 

 ΤΟ ΓΟΥΡΓΟΥΡΗΤΟ 

Μια βασιλοπούλα, 

αν ήθελε να σώσει τον αγαπημένο της

δέκα χιλιάδες κουβάρια νήμα 

έπρεπε να γνέσει

σε έναν μήνα. 

Μόνη της!

Αλλά είχε βοηθούς. 

Τις μονάκριβες μαλλιαρές τετράποδες

ειδικές στα κουβάρια. 

Ως δώρο σε όλο το είδος τους 

δόθηκε το γουργουρητό. 

Γουργουρίζουν 

και νιώθουν ότι ακούν 

τον ήχο από το αδράχτι.