Όχι δεν θα μου πεις, αηδόνι, 

τι με περιμένει!

Δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω. 

Και πίσω από την κουρτίνα

έχω τη δύναμη 

να ανακαλύψω τι υπάρχει. 

Και τις νεράιδες

με τα μάτια μου θα δω.

Με μαύρα πέπλα

τον Ήλιο θα εμποδίσω. 

Με μια μου εντολή 

όλα τα κοκόρια θα σφαχτούν. 

Οι νεράιδες τον χρόνο θα μπερδέψουν.

Δεν θα προλάβουν να δώσουν κρασί κόκκινο

στο γιο του Εφτάμπουλου. 

Και ξύπνιος θα γίνει δικός μου!