Μύθι Μύθι Παραμύθι Παραθύρι Ανοίγει Της Ψυχής
Και πότε πότε είμαι
το αρμυρίκι
το ένα και μοναδικό
σε μια αμμουδιά
βαθιά και πλατιά
-στο Πουθενά-
ο άνεμος λυσσομανά`
στα κλαδιά του σταγόνες θάλασσας,
αστέρια, κόκκοι άμμου
και αυτό αντέχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου