Αγαπημένη μου κόρη, δεν μπορούσα να εμποδίσω 

αν και θεά της γονιμότητας,  

σε κάθε κύκλο, τα σπαρτά μου να ξεραίνονται, 

από τον Ήλιο, έτσι είναι ο κύκλος! 

Τον έβλεπες τον κύκλο της Ζωής και του Θανάτου. 

Πέρσα μου, αν έχεις διαλέξει να μείνεις στο σκοτάδι, 

μακριά από τον Ήλιο, απλά πες μου το, θα σε καταλάβω. 

Πέρσα μου, μαζί με το Θάνατο, σου έλεγα να έχουμε την πόρτα μας

ανοικτή προς τη Ζωή. Στη λαχτάρα μας να ζήσουμε, 

να απολαύσουμε, 

χωρίς να κάνουμε ότι δεν βλέπουμε την Πραγματικότητα, 

απλά να στραφούμε προς το Φως!

Και πάλι από την Αρχή! 

Πέρσα μου, θα είσαι το Φως μου, όπως κι αν πράξεις!