ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ

    Κάποτε, ζούσε μία νεαρή γυναίκα, της φυλής Λακότα. Τη φώναζαν το Φως της Αυγής. Αγαπούσε τη Φύση και φρόντιζε τα φυτά και τα ζώα. Ξαφνικά, στη φυλή της, πολλοί αρρώσταιναν και ο θεραπευτής δεν κατάφερνε να βρει τη θεραπεία. Το Φως της Αυγής, με οδηγό το πνεύμα του λύκου, του ζώου-οδηγού της, πήγε στο δάσος. Αναζητούσε το «δάκρυ του φεγγαριού», θεραπευτικό φυτό. Περνούσαν οι μέρες, έχανε τις δυνάμεις της, αλλά έψαχνε και έψαχνε. Και μια αυγή, με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου να πέφτουν πάνω του, το είδε. Με τον θεραπευτή, έφτιαξαν το γιατρικό. Θεραπεύονταν οι άνθρωποι της φυλής της! Το Φως της Αυγής είχε αρρωστήσει. Έφυγε από τη φυλή της, πήγε στο σημείο που είχε δει το «δάκρυ του φεγγαριού» και ξεψύχησε. Σε αυτό το σημείο, οι άνθρωποι της φυλής της δεν βρήκαν το σώμα της, αλλά ένα λουλούδι με χρυσά πέταλα που έλαμπε σαν τις ακτίνες της αυγής. Κάποιος είπε “Αυτό το λουλούδι είναι το πνεύμα της! Θα μας προστατεύει πάντα!”. Αυτό το λουλούδι συνεχίζει να ανθίζει.

 

ΤΟ ΜΥΡΜΗΓΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ 

    Κάποτε, ένα μυρμήγκι μετέφερε, από το χάραμα, στάχυα στη φωλιά του. Εκεί κάτω στα βάθη της γης. Κατά το σούρουπο, δίψασε και πήγε κοντά σε ένα ρέμα να πιει νερό.

    Πίνει και πίνει γάργαρο νερό. Και να ζαλίζεται και πέφτει μες στο ρυάκι. Νιώθει την καρδιά του να χτυπά δυνατά και το ρυάκι να το παρασέρνει μακριά. Φωνάζει "βοήθεια". 

    Και να σου σαν από θαύμα, βρίσκεται πάνω σε ένα φύλλο καστανιάς. Το φύλλο το κρατούσε με το στόμα του ένα περιστέρι. Να το πίσω στο χωράφι. Ευχαριστεί το περιστέρι 

    "Σε ευχαριστώ, καλέ μου φίλε. Κι αν με χρειαστείς, θα σε βοηθήσω κι εγώ"

    Του λέει το περιστέρι "Χαρά μου, έτσι είναι οι φίλοι!"

    Οι μέρες περνούσαν ώσπου σε εκείνο το χωράφι στήνει ξόβεργες, στα κλαδιά ενός δέντρου, ένας κυνηγός. Για να πιάσει πουλιά. Το περιστέρι κολλά. Και τη στιγμή που ο κυνηγός πάει να πιάσει το περιστέρι, περνά το μυρμήγκι. Αμέσως ανεβαίνει στη γάμπα του κυνηγού και τον τσιμπά με όλη του τη δύναμη. Πονά ο κυνηγός, ανοίγει τα χέρια του. Το περιστέρι του ξεφεύγει και να το πετά ψηλά στον ουρανό. 

    Ευχαριστεί το μυρμήγκι "Σε ευχαριστώ, καλέ μου φίλε." Και το μυρμήγκι του λέει "Χαρά μου, έτσι είναι οι φίλοι!"

     

 

                         Μοχάμεντ Αμπουζάρ

                    πνίγηκε στο ναυάγιο της Πύλου

Το σώμα του αγνοείται

η ψυχή μας σπαρταρά 

σε έναν κόσμο αδικίας 

Το σώμα ενός αγοριού

με όνειρο να φτάσει 

στη γη της επαγγελίας

Το σώμα του σε ένα κοντέινερ 

εν πλω με εισιτήριο τσουχτερό

ακόμη και για εμάς 

που κατοικούμε τη γη της επαγγελίας

Πώς αντέχουμε; 

Να κοιμόμαστε δήθεν στον παράδεισο

επί γης με χιλιάδες παιδιά 

νεκρά, πνιγμένα, στοιβαγμένα 

 

 

                                                            ΕΥΓΕΝΙΑ ΜΑΣΤΟΡΙΔΟΥ

Με το σκάφανδρο στο χέρι στους δύτες έδειχνες 

πώς με ασφάλεια, από το βυθό, σφουγγάρια αλίευες.