Περπατώ και ζαλίζομαι: 

ο δρόμος είναι φλογερός

με πολλά κέρινα πόδια

που αναβοσβήνουν απάνω του. 

Σβήνει, αναβοσβήνει με τα σώματά τους υγρά 

απάνω του κι άξαφνα,

όταν στραγγίζει τον ιδρώτα τους,

με πιάνει μια ανησυχία καλπάζουσα

για την ύπαρξη του ανθρώπου.