Τα πράγματα με μένα, λένε, από νωρίς άρχισαν να μην πηγαίνουν και πολύ καλά. Ακόμη θυμάμαι την καημένη τη δασκάλα μου, σαν να είχε ηλεκτριστεί, τόσο είχε ανατριχιάσει, όταν με άκουσε να λέω “Και τώρα δηλαδή θα πούμε ότι ο κυνηγός είναι καλός. Ο κυνηγός με το τουφέκι παραμάσχαλα καλός;”. Βλέπετε, ήμουνα από τα τυχερά παιδιά, από αυτά που πηγαίνανε σχολείο. Στα μέρη μου, δεν πηγαίναμε όλα, μόνο τα πρωτότοκα.

                                                                                                        Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ