ΠΥΡΡΕΙΟΣ ΝΙΚΗ

     Κάποτε τα πολύ παλιά τα χρόνια ήταν ένας βασιλιάς που θύμιζε τον Μέγα Αλέξανδρο. Ο Πύρρος, ο βασιλιάς της Ηπείρου. Οι Ελληνικές πόλεις της Κάτω Ιταλίας του ζήτησαν βοήθεια για να αντιμετωπίσουν τις ρωμαϊκές λεγεώνες. Ο Πύρρος καμάρωνε “τίποτα δεν με σταματά”. Με πολύ στρατό, μέχρι και με ελέφαντες, ξεκινά. Στην πόλη Ηράκλεια κατατροπώνει τους Ρωμαίους, αλλά ο δικός του στρατός, ο νικητής, έπαθε μεγάλη ζημιά («Πύρρειος νίκη»). Τότε ο Πύρρος ξαναθυμάται τι έλεγε στον Κινέα “Εγώ θα συνεχίσω. Για μένα δεν υπάρχουν εμπόδια! Για μένα δεν υπάρχουν Έλληνες και Βάρβαροι που να μπορούν να σταθούν απέναντι μου..! Θα τους κατακτήσω όλους». «Και μετά τι;», τον ρωτούσε ο Κινέας.
“Μετά σειρά έχει ολόκληρη η Σικελία.“. “Και όταν τα επιτύχουμε και αυτά;” “Ακουλουθεί η Καρχηδόνα και η Λιβύη”. “Και λοιπόν;” ξαναρώτησε ο Κινέας. “Έ, τότε Μακεδονία και Ελλάδα θα μας υποταχθούν». Και ρωτά ο Κινέας “Και εμείς τι θα κερδίσουμε;”. Του λέει ο Πύρρος “Τι δεν καταλαβαίνεις; Τότε θα έχουμε μία ζωή ήρεμη και θα συζητάμε με την άνεσή μας”. Τον κοιτάζει κι ο Κινέας με απορία και αγανάκτηση, “Και τώρα αυτό δεν κάνουμε;” Ο Πύρρος συνέχισε να προχωρά, αλλά και να παιδεύεται. Μέχρι που στη Σπάρτη μία γυναίκα στοχεύοντας τον με ένα κεραμίδι του χάρισε την οριστική ηρεμία. 

Στον Κάτω Κόσμο πια έφτασε στα αυτιά του ότι ο Αννίβας του έδινε τη δεύτερη θέση των μεγάλων στρατηγών, μετά την πρωτιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου.