ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΜΕ ΤΙΣ ΝΟΤΕΣ
Μια
φορά κι έναν καιρό μια μητέρα λάτρευε
τη μουσική. Η ίδια τραγούδαγε κι έπαιζε
ακορντεόν. Ήθελε κι ο γιος της να αγαπήσει
τη μουσική. Ένιωθε ότι δεν θα τα κατάφερνε.
Κάλεσε έναν έμπειρο δάσκαλο κιθάρας.
Μετά από λίγο καιρό, ο δάσκαλος είπε στη
μάνα “Δεν δείχνει να του αρέσει. Μόνο
με τα παιγνίδια του παίζει”. Η μάνα του
λέει “Εσύ να έρχεσαι να παίζεις. Να σε
ακούει”. Έτσι κι έγινε. Το παιδί μεγάλωνε
και καταλάβαινε ότι καλύτερο παιγνίδι
από τις νότες δεν υπάρχει. Τις νότες
μπορούσε να τις μεταφέρει παντού. Έπαιζε
έπαιζε, ώσπου το λαούτο δεν τον ακολουθούσε
σε όλες τις νότες που ήθελε να παίζει.
Βλέπεις το ηχείο γέμιζε από νότες και
κάποιες πνίγονταν και χάνονταν. Έφτιαξε,
λοιπόν, ένα δικό του λαούτο που άφηνε
τις μουσικές του ελεύθερες να ταξιδεύουν.
Δημήτρης Σιδερής- Ηλεκτρικό Λαούτο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου