Πώς γεννήθηκε το παραμύθι;

    Σε ένα άνοιγμα στο δάσος, σε ένα ξέφωτο, κάθονται γύρω 

από μία φωτιά. Άνθρωποι, νέοι, γέροι, γυναίκες και παιδιά. Ο Ήλιος 

όλο και χαμηλώνει. Ολοένα κατεβαίνει μέσα στα πυκνά, ψηλά 

δέντρα και χάνεται. Όλο και περισσότερο οι άνθρωποι 

αναρωτιούνται "Θα τον δούμε αύριο; Μήπως όχι; Μήπως απλωθεί το 

σκοτάδι;". 

    Ανάμεσα τους βλέπω μία μάνα κρατά στην αγκαλιά ένα μωρό. 

Το σφίγγει πάνω της. Αυτό κλαίει. Κρυώνουν και οι δύο. 

Ανησυχεί και αυτή "Θα ξαναβγεί ο Ήλιος να μας ζεστάνει;"  

Αρχίζει να το κουνά στην αγκαλιά της και να το νανουρίζει

"Ήλιε μου ήλιε μου

Φώτισε ξανά

Να ζεστάνεις το παιδάκι μου

Να ζεστάνεις την καρδιά μου

Ήλιε μου ήλιε μου

Έλα ξανά

Και διώξε το σκοτάδι

Ήλιε μου ήλιε μου

Μη φεύγεις μακριά

Με την φωτιά σου δώσε

Ζεστασιά ξανά..."